By Yogani from aypsite.org
Powinno się zacząć te lekcje od Lekcji 10 (pierwszej w tej serii) – Dlaczego Ta Dyskusja?
Zaczniemy teraz zaawansowaną praktykę pranajamy zwaną oddychanie kręgosłupem. Składa się ona z kilku elementów i wykonuje się ją tuż przed naszą codzienną sesją medytacji. Procedura medytacji nie zmienia się w żaden sposób. Najpierw wykonujemy pranajamę. Następnie wykonujemy naszą medytację.
Usiądź wygodnie z oparciem i zamknij oczy tak samo jak podczas medytacji. Teraz, mając usta zamknięte, wdychaj i wydychaj, powoli i głęboko przez nos, ale nie do skrajności. Bądź spokojny i zrelaksowany, oddychając powoli i głęboko, jak to możliwe bez dyskomfortu. Nie ma potrzeby aby być heroicznym. Używaj swoich mięśni, tak żeby każdy oddech zaczynał się w brzuchu i wypełniał cię przez klatkę piersiową do szczytu obojczyków, a następnie wracał powoli w dół. Następnie przy każdym narastającym wdechu, pozwól żeby twoja uwaga podróżowała w górę wewnątrz malutkiego kanału, lub rurki, która wizualizujesz zaczynając od swojego krocza, kontynuując w górę przez środek kręgosłupa i w górę przez trzpień mózgu do środka głowy. W środku głowy maleńki nerw skręca do przodu do punktu między brwiami. Z jednym powolnym, głębokim wdechem pozwól żeby twoja uwaga stopniowo podróżowała wewnątrz nerwu od krocza aż do punktu między brwiami. Podczas wydechu, prześledź tą sama ścieżkę z punktu między brwiami całą drogę z powrotem do krocza. Następnie wrócić do punktu między brwiami z kolejnym wdechem i do krocza z następnym wydechem, i tak dalej.
Początkowo wykonuj praktykę oddychania kręgosłupem przez pięć minut, przed regularną medytacją. Nie wstajemy pomiędzy pranajamą i medytacją. Kontynuuj siedząc i rozpocznij medytację, zaraz po zakończeniu pranajamy. Poczekaj około minuty przed rozpoczęciem powtarzania mantry, tak jak to jest opisane w instrukcji do medytacji. Gdy poczujesz się komfortowo w rutynie praktykowania pranajamy i medytacji, jednego po drugim, zwiększ czas pranajamy do dziesięciu minut. Będziesz wykonywał dziesięć minut pranajamy i dwadzieścia minut medytacji, dwa razy dziennie. Kontynuuj tę praktykę.
Za tydzień lub dwa, lub wtedy, gdy poczujesz się stały w dziesięciu minutach pranajamy przed medytacją, dodaj następujące funkcje: podczas wydechów, pozwól nagłośni zamknąć się na tyle, że zaistnieje niewielkie ograniczenie powietrza podczas opuszczania płuc. Nagłośnia to drzwi w gardle, które automatycznie zamykają tchawicę, kiedy zatrzymujesz oddech lub połykasz. Przez częściowe zamknięcie jej podczas wydechu, łagodny syczący dźwięk wystąpi w gardle. To się nazywa „Ujjayi”. Bądź wyluzowany. Nie wysilaj się. Utrzymuj powolny, głęboki rytm oddychania do którego jesteś przyzwyczajony, kiedy dodasz to małe ograniczenie w gardle podczas wydechów. Podczas wdechu pozwól się gardłu zrelaksować i otworzyć więcej niż zwykle. Nie ograniczaj wdychanego powietrza. Przeciwnie, pozwól najgłębszej części gardła otworzyć się szeroko, wygodnie. Nie zmieniaj powolnego, głębokiego rytmu oddychania. Trzymaj usta zamknięte w trakcie pranajamy. Wyjątkiem będzie, jeśli nos jest zatkany i nie można nim oddychać. W takim przypadku oddychaj przez usta.
Mimo że te wszystkie mechaniczne czynności mogą wydawać się skomplikowane na początku, szybko staną się one nawykiem, jak będziesz praktykował. Gdy tylko te mechaniczne czynności staną się nawykiem, to wszystko, co masz do zrobienia w czasie pranajamy, to łatwo pozwolić uwadze podróżować w górę i w dół wewnątrz nerwu rdzeniowego podczas automatycznego, powolnego i głębokiego oddychania. Gdy zorientujesz się, że twoja uwaga jest skupiona na czymś innym, niż tym łatwym podróżowaniu w górę i w dół, wewnątrz nerwu rdzeniowego podczas oddychania, to po prostu łatwo wróć do tego. Nie zmuszaj się i nie wysilaj. Łatwo wracamy do wyznaczonego szlaku uwagi podczas pranajamy, tak jak z łatwością wracamy do mantry w czasie medytacji.
Ta pranajama uspokoi układ nerwowy i dostarczy podatny grunt do głębokiej medytacji. Z tym początkowym oddychaniem przez kręgosłup, kładziemy także podstawy dla dodatkowych praktyk, które znacznie zwiększą przepływ prany w ciele. Kiedy praktyki których nauczyliśmy się do tej pory, będą ustabilizowane, będziemy gotowi do rozpoczęcia delikatnego budzenia ogromnego magazynu prany w pobliżu podstawy naszego kręgosłupa.
Guru jest w Tobie.
Dodatek o Nadi Shodana Pranajamie:
W ciągu kilku miesięcy, kilku z was napisało i pytało o pranajamę o nazwie „nadi shodana”. Jest to naprzemienne oddychanie przez nozdrza. Jest to jedna z najbardziej podstawowych technik oddychania, zazwyczaj pierwsza metoda oddychania której uczy się na lekcjach hatha jogi. Jest również używana przez specjalistów od zdrowia psychicznego ze względu na uspokajający wpływ na układ nerwowy. Nadi shodana odbywa się poprzez powolny wydech, a następnie wdech z jednym z nozdrzy zablokowanym za pomocą kciuka jednej ręki, a następnie powolnym wydechem i wdechem, blokując drugie nozdrze palcem środkowym tej samej ręki. To wszystko na ten temat. Jest to dobrze znana praktyka, która przynosi niemal natychmiastowe odprężenie. Dlaczego nie uczy się jej na Zaawansowanych Praktykach Jogi?
Nadi shodana nie jest tutaj stosowana dlatego że oddychanie kręgosłupem obejmuje korzyści Nadi shodana pranajamy, oraz jest to bardziej potężna praktyka, przynosząca korzyści znacznie wykraczające poza te z Nadi shodana pranajamy. Uspokajające działanie nadi shodana pochodzi przede wszystkim z obniżenia tempa oddechu za pomocą używania jednego nozdrza podczas wdechu/wydechu – powściągliwość w oddychaniu. W oddychaniu kręgosłupem, oddech jest ograniczony w czasie wdechu dobrowolnie w płucach, a podczas wydechu z Ujjayi (częściowe zamknięcie nagłośni), podczas gdy uwaga jest skupiona na szczególnym przemieszczaniu się przez kręgosłup omawianym w tej lekcji. Oddychanie kręgosłupem nie zawiera oddychania przez zmienianie nozdrza, ale nie jest to wadą. Inaczej nadi shodana byłaby stosowana w oddychaniu kręgosłupem. Jest możliwe zastosowanie obydwu technik w tym samym czasie, ale to bardzo skomplikowałoby praktykę, przynosząc niewielką korzyść. Jest to jedna z zasad przewodnich w tych lekcjach – czy znaczna korzyść będzie uzyskana poprzez dodanie elementu do praktyki? Jeśli nie, to możemy pominąć ten element. W ten sposób utrzymujemy nasze rutynowe praktyki, prostymi i skutecznymi, jak to tylko możliwe. W przeciwnym razie będziemy dodawali różnego rodzaju dodatkowe praktyki i ryzykowali brak skupienia się na naszych głównych praktykach. Będzie dużo praktyk dodanych do tych lekcji, które będą miały ogromny wpływ na rezultaty. Chcemy skupić naszą uwagę, czas i energię na tych, dzięki którym osiągniemy najlepsze rezultaty z jogi.
Mimo tego, jeśli bardzo lubisz wykonywać nadi shodana, lub jesteś do niej silnie przyciągany, to nie zaszkodzi, aby włączyć nadi shodana do swojej rutyny. Jeśli masz czas, możesz ją wykonać kilka razy przed oddychaniem przez kręgosłup. Można też włączyć ją do sesji oddychania przez kręgosłup. Jednak należy pamiętać, że nadi shodana nie jest polecana, jeśli jesteś początkującym w oddychaniu przez kręgosłup. Jest dużo do nauczenia się kiedy zaczynasz oddychanie kręgosłupem – nowe nawyki – i nadi shodana nie jest w to włączona z powodów wymienionych powyżej. Ale, ponieważ zostałem o nią zapytany przez kilka osób i może więcej osób chciałoby o niej także wiedzieć, opisałem ją tutaj.
Należy również wspomnieć, że nadi shodana bywa nauczana w połączeniu z dobrowolnym zatrzymaniem oddechu. Zatrzymanie oddechu jest zaawansowaną praktyką i będzie omówione w przyszłych lekcjach. Nadi shodana z zatrzymaniem oddechu jest zupełnie inną praktyką i może być niebezpieczna, jeśli jest wykonywana bez dobrego zrozumienia właściwej metodologii i skutków. Jeśli jesteś początkującym i rozważasz zatrzymanie oddechu (przy wdechu lub wydechu) z nadi shodana lub przy oddychaniu kręgosłupem, zaleca się żebyś poczekał, aż dojdziemy do tego w przyszłych lekcjach, w lekcji 91 i następnych. W sanskrycie zatrzymanie oddechu nazywa się „kumbhaka”.
Więc teraz, zaleca się żebyś nabrał dobrego zrozumienia oddychania kręgosłupem i żeby to oddychanie stało się nawykiem, przy jak najmniejszej liczbie zakłóceń. Sesja pytań i odpowiedzi w następnych lekcjach pomoże w tym. Później będzie dużo więcej do dodania. Krok po kroku…